ΦΩΤΟ & ΒΙΝΤΕΟ Πλήθος προσκυνητών στον πανηγυρικό εσπερινό της εορτής του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αμανιού

Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανθρώπου.

Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο: «O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του.

«Είδα αστραπιαία τον Πατέρα Παϊσιο να σηκώνει το χέρι του και να του δίνει ένα γερό χαστούκι. Ο φοιτητής τα έχασε, ζαλίστηκε, έμεινε για λίγο με γουρλωμένα τα μάτια για να συνειδητοποιήσει τι έγινει και μετά άρχισε να κλαίει με αναφιλητά σα μικρό παιδί.

Ο Πάτερας Παϊσιος τον κοίταζε, δεν έλεγε τίποτα και τον άφησε να κλάψει.

Μετά άπό πολύ κλάμα του είπε : «Ευλογημένε, τι είναι αυτό που είπες;

Έλα μαζί μου». Τον πήρε από το χέρι, όπως η μάνα το μικρό παιδί, τον πήγε στον νιπτήρα και του είπε :» Πλύνε το πρόσωπό σου».

Ύστερα του έδωσε μια πετσέτα για να σκουπίσει το πρόσωπό του από τα δάκρια καιν τον έφερε στην προηγούμενη θέση, όποτε άρχισε με ιλαρότητα, με τρυφερότητα και με πολύ αγάπη να του υποδεικνύει το λάθος του και να του λέγει ότι δεν πρέπει να μιλάμε με απρέπεια για τον Θεό και το έργο Του.

Μάλιστα του έγραψε και μια χαριτώμενη αφιέρωση σε ένα βιβλίο του και του το έδωσε. Περιττό δε να πω ότι εγώ παρακολουθούσα όλη αυτή τη σκηνή άφωνος και εκστατικός.

Όταν τον επισκεφτόμουν μετά από τις συμβουλές που του ζητούσα για θέματα της προσωπικής μου ζωής,τον ρωτούσα και για θέματα που αντιμετώπιζα με τα πνευματικά μου παιδιά.

Του είπα για κάποιο παιδί που ήταν πολύ ζωηρό και αντιδραστικό και ζήτησα την γνώμη του πως να τον αντιμετωπίζω. Μου απάντησε αφοπλιστικά :

«Να κάνεις ότι ο αγωγιάτης με το ζώο. Να κρατάς γερά τα γκέμια και να κάθεσαι μακριά για να μην τρως τις κλωτσιές του.»

Όταν επαναφέρω στην μνήμη μου την αγιασμένη αυτή μορφή, συγκινούμαι, δακρύζω και προσεύχομαι.

Να έχουμε τις άγιες ευχές του.

Μαρτυρία Σεβασμιωτατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου κ.κ. Ιερόθεος

«Ἕνας πατέρας μέ τό ἀγοράκι του ἐταξίδευε ἀπό τήν Ἀθήνα, πηγαίνοντας πρός Θεσσαλονίκη. Στή Λάρισα, ὡς συνήθως, ἔκανε στάση τό λεωφορεῖο, γιά νά ἀνασάνουν λίγο οἱ ἐπιβάτες. Κατέβηκαν ἀπό τό λεωφορεῖο καί ὁ πατέρας καί τό παιδί του καί ἐπῆγαν νά περάσουν ἀπέναντι. Τό παιδί ἐξέφυγε ἀπό τόν πατέρα μιά στιγμή καί βρέθηκε στή μέση τοῦ δρόμου. Τότε ἐπέρασε ἕνα φορτηγό αὐτοκίνητο πάνω ἀπό τό παιδί.

Ὁ πατέρας εἶπε:

«Παναγία μου, τό παιδί μου»!

Τό παιδί δέν ἔπαθε τίποτε. Μόλις συνῆλθε, εἶπε στόν πατέρα του:

«Πατέρα, τήν ὥρα, πού ἐπέρασε τό φορτηγό ἀπό πάνω μου, ἕνας καλόγερος ἔπεσε ἀπό πάνω μου καί μέ ἐσκέπασε καί ἔτσι ἐγλύτωσα».

Ὁ πατέρας εἶπε:

«Ποιός καλόγερος, παιδί μου; Δέν εἶδα, οὔτε ἐπέρασε ἀπό ἐδῶ καλόγερος».

«Ὄχι, πατέρα, εἶδα τόν καλόγερο, τό πρόσωπό του ἦταν φωτεινό», εἶπε τό παιδί.

Ἄρχισε, λοιπόν, ὁ πατέρας νά πηγαίνει σέ διάφορα ἀνδρικά μοναστήρια μέ τό παιδί του, ψάχνοντας τόν σωτῆρα τοῦ παιδιοῦ του. Ἐπῆγε κάποτε στήν Ἱερά Μονή Σταυρονικήτα τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ μιά ἀγρυπνία, ὅπου ἦταν καί ὁ ἅγιος Παΐσιος. Μόλις τό παιδί εἶδε τόν ἅγιο Παΐσιο, ἐφώναξε δυνατά:

«Αὐτός, πατέρα, εἶναι ὁ καλόγερος, πού μέ ἐσκέπασε, καί δέν σκοτώθηκα».

Ἀμέσως ὁ πατέρας ἐρώτησε τόν ἅγιο Παΐσιο ποιός εἶναι καί πῶς βρέθηκε στή Λάρισα ἐκεῖνο τό βράδυ. Ὁ ἅγιος Παΐσιος τοῦ εἶπε τό ὄνομά του καί τόν ἐρώτησε λεπτομέρειες. Ὁ πατέρας ἐξήγησε στόν ἅγιο Παΐσιο τό περιστατικό καί ὁ ἅγιος Παΐσιος τόν ἐρώτησε :

«Τί ὥρα συνέβη τό παρ’ ὀλίγον δυστύχημα»;

Αὐτός εἶπε:

«Μία ἡ ὥρα τό πρωΐ».

Ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶπε:

«Ἐκείνη τήν ὥρα προσεύχομαι γιά τούς ταξιδιῶτες»…

Ανέστης Μαυροκέφαλος: Μαρτυρία για το πως γνώρισε τον Άγιο Παΐσιο