΄Εκκληση
Φίλε/Φίλη, σου εύχομαι χρόνια καλά-πολλά, υγιή, χαρούμενα, ευτυχισμένα.
Η ζωή μας χρωματίζεται καθημερινά από μικρά ή μεγάλα έργα, λίγο ή πολύ ωφέλιμα, για λίγους ή πολλούς. Ιδιαίτερη αξία έχει όμως, να ευεργετείται κυρίως ο τόπος μας.
Με αυτό το κίνητρο σε προ[σ]καλώ σε μια συνειδητή συνεργασία, που θα χαρίσει αλήθεια, συγκίνηση, συναίσθημα.
Από το 1998 γράφω μια εργασία με θέμα «Μάνα Πατρίδα, Ξενιτιά. Η Παγκόσμια Μετανάστευση των Κώων διά μέσου των αιώνων». Η δυσκολία της προσπάθειας είναι πολύχρονη. Γι΄ αυτό σε παρακαλώ να μου συμπαρασταθείς, δίνοντας στοιχεία για τον ξενιτεμό μελών της οικογένειάς σου και όσων άλλων -συγγενικών ή μη- προσώπων γνωρίζεις. Η βοήθειά σου είναι πολύ σημαντική και θ΄ αποτελέσει το δικό σου λιθαράκι της μεγάλης μας αγάπης για το νησί. Με ευχαρίστηση μπορώ να σου δώσω επεξηγηματικές λεπτομέρειες για την τρόπο καταγραφής. Ελπίζοντας στην πατριωτική σου πίστη και θέληση για ανταπόκριση, σε χαιρετώ. Με εκτίμηση. E-mail: [email protected], τηλ. 6938233170.
Η ανάγκη της συγγραφής
Στην ερώτηση: «Πώς δικαιολογείται η τόση θέρμη για την συγγραφή της παρούσας εργασίας;» η απάντηση είναι μία: «Από την ηθική ανάγκη να αποτίσουμε φόρο τιμής στους μετανάστες της οικογένειάς μας (θείους, θείες, λοιπούς συγγενείς) και κατ΄ επέκταση σε όλους τους Κώους, που γεύτηκαν σε δύσκολους χρόνους το πικρό ποτήρι της ξενιτιάς, εργάστηκαν, κουράστηκαν, δημιούργησαν οικογένεια με προκοπή και τελικά αναπαύτηκαν στο ξένο χώμα μιας δεύτερης πατρίδας, μακριά από το γενέθλιο νησί τους, χωρίς να δουν πολλοί από αυτούς ούτε μια φορά τον ήλιο της ελεύθερης Δωδεκανήσου».
Την ανάγκη αυτή στηρίζουμε με την απαραίτητη υπομονή και με κύριο σύμμαχο την προσευχή για υγεία τολμούμε το δύσκολο μονοπάτι της έρευνας για την καταγραφή -όσο θα μπορέσουμε- της ζωής των συμπατριωτών μας, που δοκίμασαν την πίκρα αυτή μέσα από άγνωστες αντιξοότητες.
Η δυσκολία της προσπάθειας μας βρίσκει (από τις 9.4.1998, μέρα Πέμπτη, ώρα 00.01-05.30, έναρξη της εργασίας ως σήμερα, βρισκόμαστε ήδη στις 14.1.2019, Κως, μέρα Δευτέρα, ώρα 20.49) αντιμέτωπους με την αδιαφορία των τοπικών κοινωνικών φορέων, της αυτοδιοίκησης (δημάρχων, δημοτικών συμβούλων, ληξιαρχικών υπαλλήλων) και άλλων δήθεν αρμόδιων μελών κάποιας [ανύπαρκτης ουσιαστικά, μαγικής!] επιτροπής αποδήμων. ’Ολοι αυτοί, χωρίς να έχουν προσφέρει καμιά ουσιαστική υπηρεσία για τον συγκεκριμένο σκοπό, αφενός βαυκαλίζονται για τη συνεισφορά τους, αφετέρου αρνούνται την συνεργασία, γιατί δεν εννοούν να εκτιμήσουν την έννοια της λέξης «ξενιτιά» και όσα αυτή κρυφά αλλά με βαρύ τίμημα ηχηρά καταμαρτυρεί για την κοινωνική ζωή του τόπου και των ανθρώπων του.
Όχι μόνο δεν συμπαραστέκονται στο έργο αυτό, που απηχεί τον «μέγιστο πόνο» του πληθυσμού του νησιού μας, αλλά αντίθετα αντικρούουν υποτιμητικά με την αδιάφορη συμπεριφορά τους και λοιδωρούν την ειλικρινή πρόθεσή μας να υπηρετήσουμε την εργασία αυτή, αποδεικνυόμενοι τελικά «εχθροί» του τόπου. Φτάνει να αναφέρουμε ότι οι επιστολές μας: από 10.2.2009 προς τον τότε Μητροπολίτη Αιμιλιανό, από 11.2.1999, 12.2.1999, 16.4.1999 και 13.2.2006 (με αρ,. πρωτ, 2357) προς τα τότε Δημοτικά Συμβούλια Κω, Δικαίου και Ηρακλειδών έμειναν αναπάντητες, ενώ άλλες: με αρ. πρωτ. 28329 από 18.8.2015 προς τις πέντε Δημοτικές Κοινότητες Κω (Ασφενδιού, Πυλίου, Αντιμάχειας, Καρδάμενας, Κεφάλου), 40499 από 1.12.2015 προς το Ληξιαρχείο του Δήμου Κω και 28782 από 24.8.2015 προς το γραφείo του δημάρχου Γ. Κυρίτση, απαξιώθηκαν ή αποσιωπήθηκαν (βλ. περισσότερα στο παράρτημα «Οι Επιστολές»).
Στείλαμε επίσης τις εξής επιστολές: από 17.4.1999 προς τον τότε υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, από 17.3.1999 και 17.5.1999 προς τα Δ.Σ. των Παγκωακών Συλλόγων Ελλάδος-Εξωτερικού, για τις οποίες επίσης οι αποδέκτες τους αδιαφόρησαν προκλητικά.
Στα κάθε είδους τοπικά ειδησεογραφικά και κοινωνικά μέσα ενημέρωσης δημοσιεύτηκαν οι από 7 και 10 Αυγούστου 2016 δύο «ανοιχτές» επιστολές μας προς τον Κωακό Λαό για την ανάγκη επιτακτικής ανάδειξης του κεφαλαίου «ξενιτιά».
Μηδενική εκτίμηση και συμπαράσταση δείχνουν οι εκπρόσωποι του Δήμου Κω στην πολύχρονη προσπάθεια ενός συμπατριώτη τους, που αναλώνει τη ζωή του για το μέγιστο αυτό εθνικό θέμα. Αντί να την αγκαλιάσουν με συμπάθεια, αντί να την ενισχύσουν, την πολεμούν δίχως ουσιαστικό αντίλογο, ορθώνοντας μόνο εμπόδια. Ας πιστέψουν όμως πως δεν κλονίζουν την απόφασή μας, που έχει τη δύναμη να φτάσει ως κάποιο επιθυμητό τέρμα, τουλάχιστον όσο έχουμε διαυγή την υγεία μας. Γένοιτο.
