Αντί επικήδειου στη μνήμη του Γιώργου Στεφανίδη – Γράφει ο Γιώργος Δρόσος

0
443

Συμπληρώθηκαν 9 ημέρες από τις 8 Ιανουαρίου 2019, Τρίτη βράδυ, όταν πρόωρα έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών , ο αγαπημένος στρατιώτης , ο αχώριστος φίλος, ο πολύτιμος συνεργάτης, ο κολλητός μου ας μου επιτραπεί η έκφραση, ο άνθρωπος που τον είχα ως  αδελφό μου, ο Γιώργος Στεφανίδης 

Θα μου επιτρέψουν οι φίλοι αναγνώστες, να του αφιερώσω στη μνήμη του, λίγες αράδες.

Ήταν Μάρτης του 1975,πριν 44 χρόνια , μια χιονισμένη ημέρα στην Θήβα, όπου υπηρετούσα ως νέος Ανθυπολοχαγός στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού, όταν χτύπησε η πόρτα του Γραφείου μου και εμφανίζεται ένας νεοσύλλεκτος στρατιώτης, πραγματικά λεβέντης και με την βροντερή του φωνή μου παρουσιάζεται: «Στρατιώτης Πυροβολικού Γεώργιος Στεφανίδης από την Κάλυμνο.Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω τους χαιρετισμούς του εξαδέλφου μου και συμμαθητή σας στη Στρατιωτική  Σχολή Ευελπίδων Ανθυπολοχαγού Νικολάου Καλλία»

Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με το Γιώργο Στεφανίδη.

Μία γνωριμία που δεν έμεινε εκεί.

Ο Γιώργος μετατέθηκε αρχικά στην Ορεστιάδα του Έβρου και λίγους μήνες μετά, ξανασυναντηθήκαμε και συνυπηρετήσαμε στην Κω.

Με το Γιώργο γίναμε με την πραγματική έννοια της έκφρασης αδελφικοί φίλοι.

Από το 2001 όταν μόνιμα εγκαταστάθηκα στην Κάλυμνο, ο Γιώργος έγινε ο αχώριστος και πολύτιμος συνεργάτης. Αρχικά στο κατάστημα που διατηρούσε ο γιος μου Δημήτρης στις Ελιές και στη συνέχεια στην εφημερίδα.

Πολυαγαπημένε μου στρατιώτη, αδελφικέ φίλε και συνεργάτη Γιώργο

Αν και ο θάνατος σου βύθισε στο πένθος ολόκληρη την οικογένεια σου, τη σύζυγο ,τα παιδιά σου τα αδέλφια σου ,τους συγγενείς σου, τους εκατοντάδες φίλους, τους δικούς σου ανθρώπους που αγάπησες και σ’  αγάπησαν, που έζησες μαζί τους 64 χρόνια, αν και η θλίψη μας είναι μεγάλη για τον πρόωρο χαμό σου από την ζωή, αν και δεν το πιστεύουμε ακόμη ότι δεν είσαι κοντά μας, εν τούτοις η σκληρή πραγματικότητα μας προσγειώνει με την επωδό :«έτσι είναι η ζωή»

Όλοι μας είπαμε, πως έφυγες νωρίς.

Εσύ ξέρεις αν χόρτασες τη ζωή ή αν απλά νικήθηκες από τον θάνατο που παραμόνευε με έναν άδικο και απρόσμενο τρόπο.

Αγαπητέ Γιώργο ,

ξέρω ότι δεν σου άρεσαν  τα πολλά λόγια, δεν μπορώ όμως να μην καταθέσω κάποια πράγματα που βίωσα και γνώρισα από την μακρόχρονη φιλία μας.

Υπήρξες  εργατικός και δημιουργικός, δραστήριος, ανήσυχος, αεικίνητος, ακούραστος, με ανοιχτό μυαλό , αγαπητός, εξαιρετικός φίλος, κοινωνικότατος, συνεργάσιμος, εξυπηρετικός, ντόμπρος, ευγενικός, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.

Είχες πολυάριθμους  φίλους και έχαιρες της αγάπης τους και της εκτίμησης τους στην Κάλυμνο και όχι μόνο . Δεν είναι τυχαίο ότι η είδηση του αιφνίδιου θανάτου σου σκόρπισε θλίψη στην Καλυμνιακή κοινωνία και εκατοντάδες συμπολίτες μας προσέτρεξαν για να σε  αποχαιρετήσουν και να σε συνοδεύσουν στην τελευταία κατοικία σου.

Φίλε Γιώργο

Υπήρξες ένας πολύ καλός οικογενειάρχης. Μαζί με τη σύντροφο της ζωής σου την αγαπημένη σου Αγγέλα, έφτιαξες μια υπέροχη οικογένεια με τρία αξιόλογα παιδιά  την Μαρίκα, τον Κώστα και τον Πέτρο.

Με πολλούς κόπους, με συνεχή βιοπάλη, ξεπερνώντας τις όποιες δυσκολίες και ατυχίες σου παρουσιάστηκαν στη διαδρομή σου, μη διστάζοντας ακόμη και να ξενιτευτείς για κάποια χρόνια, κατάφερες τελικά να πετύχεις το μοναδικό σου στόχο που είχες σαν πατέρας, να μην στερήσεις το παραμικρό από την οικογένεια σου και τα παιδιά σου και να μπορέσεις να τα βοηθήσεις και να τα  δρομολογήσεις να δημιουργήσουν τις δικές τους επαγγελματικές δραστηριότητες.

Γιώργο ,

Άφησες όλους εμάς που είχαμε τη τύχη να σε γνωρίσουμε από κοντά πολύ πιο φτωχούς και απαρηγόρητους.

Η  μνήμη σου  θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην καρδιά μου, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.

Γιώργο καλό σου ταξίδι

Ο Ανθυπολοχαγός σου ,ο φίλος σου ,ο κολλητός σου , ο αδελφός , ο στρατηγός σου, όπως σου άρεσε να με αποκαλείς

Γιώργος Δρόσος

kalymnos-news.gr

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΑΝΩΝΥΜΑ Ή ΕΠΩΝΥΜΑ