Κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία, η δεύτερη λογοτεχνική προσπάθεια της καλής συναδέλφου και συγγραφέως κ. Ξανθίππης Αγρέλλη.
Αναφέρεται σ’ ένα παγκόσμιο κοινωνικό φαινόμενο, που μας αφορά όλους, στην ενδοικογενιακή βία. Θύματα του, οι γυναίκες, αλλά και τα αδύναμα παιδιά, που μεγαλώνουν ανάμεσα σ’ ένα ταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον και πληρώνουν το βαρύτερο τίμημα.
Πέντε αφηγηματικές ιστορίες, δοσμένες με ρεαλιστικότητα, περιγράφουν την όχι και τόσο εύκολη ζωή ανάλογων ανθρώπων, που βίωσαν στο πετσί τους την ενδοιοικογενιακή βία.
Ο ευνοημένος Αλέξανδρος, η παραγκωνισμένη Έλλη, η πληγωμένη Πηνελόπη, η μοναχική Αγνή και η άτυχη Ξένη. Οι ιστορίες αυτές, θα συναντηθούν μέσα στις σελίδες του βιβλίου και θα ξεδιπλωθούν οι ευχάριστες αλλά και οι δυσάρεστες καταστάσεις, που βίωσαν οι πρωταγωνιστές, από παιδιά μέχρι και ενήλικες. Αυτοί οι άνθρωποι, όλο και κάτι έχουν να μας πουν, όλο και κάπου θα προσπαθήσουν να μας προειδοποιήσουν, να μας συμβουλέψουν και να μας αποτρέψουν, ώστε να μην συναντήσουμε όσα αυτοί έζησαν.
Οι ιστορίες, είναι δοσμένες με πολλή φαντασία και ακροβατούν, ανάμεσα στην μυθοπλασία και στην πραγματικότητα. Τα σκηνικά, στήνονται στα όμορφα Δωδεκάνησα και καταλήγουν ως την πολύβουη πρωτεύουσα Αθήνα. Ο έρωτας και η αγάπη, φτερουγίζουν πάνω από τα καταπράσινα νησιά μας, που ξεκουράζονται στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου.
Μέσα από τα φανταστικά ή τα πραγματικά γεγονότα, θα περιπλανηθούμε σαν περιηγητές σε ξεχωριστές πρωτεύουσες της Ευρώπης, όπου θα ζήσουμε την εμπειρία των ταξιδευτών.
Τα παιδιά χρειάζονται την προσοχή, την αγάπη και την φροντίδα μας και οι γυναίκες τον ελάχιστο σεβασμό μας. Με αυτό το αφηγηματικό μυθιστόρημα, που θα συναρπάσει και θα καθηλώσει τον αναγνώστη, η συγγραφέας ελπίζει να καταφέρει να συγκινήσει και να αφυπνίσει ανθρώπινες συνειδήσεις, ώστε να αναθεωρήσουν αρνητικές συμπεριφορές και εκδηλώσεις βίας, προς τα αθώα παιδιά, καθώς και προς τις ανυπεράσπιστες γυναίκες.
Ένα βιβλίο μέσα στις μεγάλες Χριστουγεννιάτικες Γιορτές, αποτελεί μια ξεχωριστή συντροφιά και ένα εξαιρετικά ευπρόσδεκτο δώρο!
Πολλά συγχαρητήρια & καλή επιτυχία (την οποία θεωρούμε δεδομένη). Να έχετε πάντα υγεία, έμπνευση και δημιουργία, για να συνεχίσετε να μας χαρίζετε πληθώρα έργων σας!
Συγχαρητηρια Ξανθιππη μου,δεν χρειάζεται να ευχηθουμε καλή επιτυχία γιατί είναι δεδομένη,όπως επιτυχημένο ήταν και το πρώτο σου βιβλίο.Ο Θεός να σου δίνει πάντα υγεία και δύναμη να μας χαριζεις πολλά υπεροχα συγγραφικα έργα.
Σκυλάκια με του λουρί
Οι γυναίκες χρειάζονται «τον ελάχιστο σεβασμό μας»? Γιατί ελάχιστο?
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ . ΜΑΚΑΡΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΛΕΣ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΜΕ ΤΟΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ. ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΖΗΣΑΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΑΚΙΑ ΜΕ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥΣ. ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΙ. ΩΣΤΟΣΟ Η ΖΩΗ ΟΛΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΩΜΕΝΗ ΜΕ ΡΟΔΟΠΕΤΑΛΑ. ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑ Η ΜΕΓΑΛΑ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ.
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΡΑΓΕ Η ΖΩΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Η Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗ ΖΩΗ; ΑΥΤΟ ΘΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
Κιρια Ξανθιπη μου συχαρητηρηα! Φενετε πολυ ορεο το βιβλιο σας. Θα το αγορασο και για δορο μιασκε ερχοντε Χριστουγενα! Κι εμενα μ αρεσι πολυ η λογοτεχνια