ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ Οδοιπορικό στην Benelux (Βέλγιο- Ολλανδία- Λουξεμβούργο)

Οδοιπορικό στην Benelux (Βέλγιο- Ολλανδία- Λουξεμβούργο)

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη

Σ’ ένα ταξίδι μου με ένα γκρουπ 45 περιηγητών στον ομφαλό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γνώρισα την κεντρική Ευρώπη και τις ομορφιές της. Θαύμασα ωραία κτήρια με ξεχωριστές διακοσμημένες προσόψεις, σε συγκροτήματα παραδοσιακών κατοικιών, όπως και παράξενα σπίτια σε σχήμα κύβου, στο κέντρο του Ρότερνταμ. Εκεί στην Ολλανδία της τουλίπας και του ποδηλάτου, χόρτασα την μάτια μου με απέραντα καταπράσινα τοπία και ατέλειωτα λιβάδια, με γαλακτοφόρες αγελάδες και σγουρόμαλλα πρόβατα, να βόσκουν κοντά σε χωριάτικα αγροτόσπιτα και πλήθος παλιούς ανεμόμυλους. Γεύτηκα γνήσιο Ολλανδικό τυρί, με την ανάλογη ζεστή φιλοξενία. Πέρασα από τα ψαροχώρια που τα βρέχει η Βόρεια θάλασσα, για να δοκιμάσω ντόπια Ολλανδική κουζίνα, με μπακαλιάρο ψητό, συνοδευόμενο με λαχανικά.

Επισκέφθηκα τα απλησίαστα πανάκριβα εργαστήρια διαμαντιών και μπήκα σε Μουσειακούς χώρους, για να δω από κοντά έργα του Ρέμπραντ, του Βερμέρ και άλλων μεγάλων ζωγράφων. Αργά το βράδυ βρέθηκα στο Μουσείο Βανγκόγκ, όπου εκτός από τα ανεκτίμητα Ιμπρεσιονιστικά έργα του, συστεγάζονται εκεί ένα μπαράκι, μια ντίσκο και ένα Σινεμά για ενήλικες, καθώς και πλήθος καταστημάτων. Περπάτησα νύχτα στα στενά σοκάκια του Άμστερνταμ, όπου είναι ανακατεμένα τα coffee shops, δηλ. τα καφέ που επιτρέπεται η χρήση ελαφρών εθιστικών ουσιών (κάνναβης) με μπλουζάκια που δείχνουν τον Τσε «μαστουρωμένο» , μαζί με πολυτελείς βιτρίνες που αντί για κούκλες έχουν ζωντανές ημίγυμνες γυναίκες, προς πώληση… σαν κρέας στο τσιγκέλι («red lights»).

Εκεί δίπλα βρίσκονται η Πανεπιστημιούπολη, τα Σχολεία και οι οικογενειακές κατοικίες. Περιηγήθηκα στην ιστορική Γάνδη, αλλά και στην μυθική μεσαιωνική Μπριτζ, με τα παμπάλαια κτήρια να ξεφυτρώνουν δίπλα σε λίμνες και κανάλια παραποτάμων. Μπήκα για μια βόλτα, σε ένα από τα ειδικά μικρά ποταμόπλοια και συνέχισα στη στεριά με μια άμαξα με άλογα, η οποία έτρεχε δίπλα στη λωρίδα με το παλιό τουριστικό τραινάκι.

Με το λεωφορείο διανύσαμε χιλιάδες χιλιόμετρα, χωρίς κανένα σταθμό για διόδια, μέχρι που φτάσαμε στις Βρυξέλες, για να βρεθούμε στην πιο όμορφη πλατεία του κόσμου, με τα περίτεχνα μοναδικά κτήρια και τις ξακουστές Βελγικές τηγανιτές πατάτες και τις σοκολάτες.

Επισκέφθηκα Χριστιανικούς Γοτθικούς Ναούς, Καθολικούς και Προτεσταντών, τόπους προσευχής, με εισιτήριο εισόδου!, κοντά σε Μουσουλμανικά Τεμένη, όπου η είσοδος ήταν ελεύθερη. Πολλούς Χριστιανικούς Ναούς, τους μετέτρεψαν σε μπαρ ή σε καφεστιατόρια!.

(Στην Ευρώπη εκμεταλλεύονται τα πάντα, μέχρι και τα περιττώματα των αγελάδων, τα πουλάνε στο Ντουμπάι, και γίνονται οι επιχειρηματίες του είδους, εκατομμυριούχοι).

Στα πλαίσια της περιήγησης μου, βρέθηκα στο κτήριο που στεγάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μαζί με άλλα ογκώδη οικοδομήματα, όπου η παρουσία της Αστυνομίας ήταν έντονη, σε αντίθεση με άλλους πολυσύχναστους τουριστικούς χώρους, όπως στα Αεροδρόμια. Ίσως να βρίσκεται και εκεί αστυνόμευση με πολιτική περιβολή, για να είναι διακριτική.

Στη Χάγη, είδαμε το ωραιότερο παλάτι κόσμημα ή αλλιώς το Σπίτι της Ειρήνης, δηλ το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Παντού η Ελληνική σημαία μας, κυμάτιζε περήφανα δίπλα στα υπόλοιπα 27 μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σταματήσαμε σε ένα λόφο, όπου ο μέγας Ναπολέων, ήπιε το πικρό κρασί της ήττας του Βατερλό και συνεχίσαμε σε μια διαδρομή παράλληλη με ένα ποτάμι, που έκοβε το δάσος στα δυο, μέχρι να φθάσουμε στο Λουξεμβούργο, τη χαρά των τραπεζιτών και χρηματιστών, καθώς και πλήθους ανέργων όπου εκεί βρίσκουν καθημερινά περιστασιακά δουλειά, ως έκτατοι εργάτες.

Ο πλούτος εμφανής, στην απόλυτη καθαριότητα, στην τάξη, στα συνεχή δημόσια έργα, αλλά και στην απουσία μεταναστών, ζητιάνων και αστέγων, σε σύγκριση με το Βέλγιο και την Ολλανδία. Οι τιμές στο Λουξεμβούργο διπλάσιες, ανεβασμένες όπως και οι μισθοί, θύμιζαν την Ελβετία. (Για παράδειγμα το μικρό μπουκαλάκι νερού, στοιχίζει μισό ή ένα ευρω στην Ολλανδία και στο Βέλγιο, ενώ στο Λουξεμβούργο τρία έως τεσσεράμισι ευρω.)

Ο καιρός όπως ήταν φυσικό αυτή την εποχή ήταν άστατος, εναλλασσόμενος μια με κρύο (με χαμηλότερη θερμοκρασία πάντως τους 10οC) και συννεφιά, μια με βροχή ή με ήλιο. Όμως δεν πτοεί τους αμέτρητους, τολμηρούς ποδηλάτες, που τον έχουν συνηθίσει και κυκλοφορούν παντού, κατά εκατοντάδες στους ειδικούς πολυάριθμους ποδηλατοδρόμους. Αφήσαμε την Ολλανδία των αντιθέσεων, της απόλυτης ελευθερίας, αλλά και της πιστής υπακοής στην νομοθεσία, για το κάπνισμα δημοσίως, τον σεβασμό στους ποδηλατοδρόμους και στην τόσο ήπια, ομαλή κυκλοφορία.

Από τις Βρυξέλλες ως δεύτερη μετά το Στρασβούργο πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα θυμόμαστε την όμορφη κεντρική Πλατεία και τους αμέτρητους οικονομικούς και άλλους μετανάστες, άστεγους και άνεργους, να συνωστίζονται επαιτώντας, κοντά σε Ξενοδοχεία και τουριστικά αξιοθέατα. Φυσικά σαν τουριστικός προορισμός η Be-ne- lux, ήταν ασφυκτικά πλήρης, με την προτίμηση πολυάριθμων τουριστών Ιαπώνων, Κινέζων, Αμερικανών, Ευρωπαίων, Τούρκων, καθώς πολλών Κυπρίων και Ελλήνων.

Επιστρέψαμε αεροπορικώς, σχεδόν όλοι κρατώντας ένα χάρτινο αντίγραφο από τα ηλιοτρόπια του Βανγκόγκ, άξιας μόλις 8 ευρω, με μια ήρεμη πτήση τρεισήμισι περίπου ωρών.

Πριν την επιστροφή μου στην αγαπημένη μου ηλιόλουστη Κω, αλλάζοντας αεροπλάνο, έκανα νοσταλγική βόλτα στα στενά της Πλάκας, εκεί στην δικιά μας ‘όμορφη Αθήνα πουν τα χρόνια εκείνα’, διαπιστώνοντας πως η φιλόξενη και ηλιόλουστη χώρα μου, είναι τελικά η ομορφότερη χώρα του κόσμου.

Ξανθίππη Αγρέλλη