Θυμάμαι που ως γυμνασιόπαιδο σύχναζα στην Νεοφύτου Βάμβα εκεί στην κλινική του Σταμάτη Μανούση.
Και το θυμάμαι γιατί σήμερα Τρίτη 7 Ιουλίυ είναι η ημερομηνία θανάτου αυτού του Κώου Έλληνα ανθρωπιστή.
Και λέω ανθρωπιστή γιατί εκεί στην κλινική συναντιόμουν με Κώους που ήθελαν και επιζητούσαν την βοήθεια του χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση και δεν ήταν ένας ή δυο, σχεδόν όλη η Κως περνούσε από την κλινική.
Τον θυμάμαι που μου έλεγε μικρέ, η ζωή είναι όμορφη απαιτεί όμως ανάσες, ανατάσεις διαφυγές και σκέψεις που να σε σπρώχνουν στο καλό και στο όμορφο.
Νά ‘τανε άραγε παρακαταθήκη για όλους εμάς και προ πάντων, για τα παιδιά του;
Επειδή όλα αυτά τα είχα ως πορεία στην ζωή μου θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις παροτρύνσεις και την αγάπη του..
Τους νεκρούς τους θυμάμαι γιατί έτσι δεν πεθαίνουν στην καρδιά μου.
Δημήτρης Καλλούδης
Εκφραση ευχαριστήριων για την ευαισθησία κ την κατάθεση ψυχης κ μνήμης για τον πατέρα μου!